Dag 10 - Patmos

Dag 10 Patmos

Met de boot naar Patmos. Bijna 100 km. Maar de catamaran motorboot doet het in 2 uur. Dus we scheren met zo’n 50 km / uur over het water. Eerst is de golfslag rustig, maar als we onder de ‘dekking’ van Samos vandaan zijn, wordt het ruiger.

We zijn met zo’n 100 mensen van verschillende nationaliteiten: Slowaaks, Maleis, mensen uit Brazilië, China en de VS, en natuurlijk 1 uit The Netherlands. Ik ben nog maar een paar minuten aan boord en ik hoor 2 Amerikanen op de stoelen achter me hardop bidden. Het is toch een overgang na 10 dagen rondtrekken in een deel van Turkije waar moskeeën en minaretten de boventoon voeren. Nu op een boot met veel christenen die speciaal een dagtocht van Turkije naar Patmos maken.

Het is leuk om met de mensen aan boord te praten. De meeste reizen in groepen, vaak een reis georganiseerd vanuit hun kerk. Ze vinden het ‘brave’ dat ik wat meer op de bonnefooi rondtrek. Sommigen zeggen ook heel eerlijk dat ze soms het georganiseerde ook wel zat zijn. Ze worden door de gidsen in hoog tempo langs allerlei interessante - en soms ook minder interessante - plekken gesleept. De groep Amerikanen is vanochtend om 4 uur opgestaan om op tijd met de bus bij de boot aan te komen. Alles heeft zo z’n voor en z’n tegen :).

Patmos, een rotsachtig eiland, waar nu wel wat bomen staan. Die stonden er in de tijd van Johannes nog niet. Er is heel wat werk gemaakt van de ‘grot van de Apocalyps’ (zie foto’s). Er liep ook nog een heuse monnik rond met een zwierige baard en wapperende haren. Hij zag er prachtig uit in zijn zwarte monniks kledij. Op een aantal plekken gold: ‘no pictures!’

Op de meeste plaatsen waar ik was op mijn rondreis, voelde ik een soort ‘vibe’. In Smyrna het besef dat Jezus zo betrokken is bij het leven van de gemeente, dat Hij jaren na Zijn Hemelvaart nog woorden geeft ter verootmoediging, aansporing en bemoediging. In Pergamum het besef dat de aanwezigheid van Satan in de wereld reeel is. Maar: Jezus Is Overwinnaar, en Hij roept de gelovigen niet op om de plaats waar Satan zijn troon heeft z.s.m. te verlaten. En zo was er in elke plaats wel ‘iets’. Maar hier, in de grot van de Apocalyps, niet. Misschien stond mijn antenne niet goed. Misschien was het te druk. De grot is niet heel groot, en de ene groep met een luid sprekende gids was nog niet weg, of de volgende stond al weer in de rij. Ik heb nog wel een tijdje in het raam gezeten (zie ook foto van uitzicht) en heb Openbaring 1 daar gelezen.

Toen ben ik de berg waar de rots is gelegen, weer afgelopen, door een prachtige tuin. In de richting van het dorpje bij de haven. Ik vond de sfeer op het eiland heel prettig, vredig. Veel mensen met een kruisje om. Veel vriendelijkheid. Het klooster heb ik overgeslagen. Op een gegeven moment kwam ik aan de kust op een wat rustiger plek. En daar kwam het lied van Adrian Snell: Alfa en Omega in mijn gedachten. Via YouTube met volume op 10 geluisterd. En toen was ik ‘er’. Geweldig! De tekst van het lied luidt:

I was alone, imprisoned and in prayer - The Spirit was upon me, my senses were on fire - Suddenly behind me I heard a mighty sound - I turned and there before me stood the Son of Man

His hair was white as newly fallen snow - His eyes they burned right through me - His face it gleamed like gold - His voice it thundered like the waves against the shore - I am Alpha and Omega, I'm alive for evermore

So rejoice, the Holy City comes - Oh rejoice, the new Jerusalem - Rejoice, be ready now - He comes to take His bride - He is Alpha and Omega, He's alive

I heard the voices, singing forth as one - 'holy, holy, holy, glory to the Lamb - Worthy is the Lord Who was and is and is to come - For You created all things and now Your work is done'

So rejoice, the Holy City comes - Oh rejoice, the new Jerusalem - Rejoice, be ready now - He comes to take His bride - He is Alpha and Omega, He's alive

Ook nu ik dit, een dag later, opschrijf lopen de tranen weer over m’n wangen. Heel mooi en heel bijzonder om dit zo mee te mogen maken! Christos Kurios - Jezus is Heer !